Groeiend Kookboek / Wat eet ik? - Recepten en voedings-weetjes.

Eindelijk eens aandacht voor paardenvlees. Bij onze Zuiderburen in België en verderop in Italië weten ze paardenvlees ook op andere manieren te waarderen. Paard bereiden in plaats van berijden is daar een geaccepteerde bezigheid.

Tradities (uit wikipedia)

• In Nederland waren er lange tijd aparte paardenslachterijen, apart van de gewone slachterijen. Anno 2008 zijn er daar nog maar heel weinig van over.
• Joden mogen geen paardenvlees eten, het is niet kosjer.
• Vroeger was in tijden van oorlog het slachten van paarden strikt verboden omdat het paard een essentieel deel was van de oorlogsuitrusting.
• Ook Rooms-Katholieken mogen het niet vanwege een decreet van Paus Gregorius III in 732.
• In Groot-Brittannië en de Verenigde Staten is het eten van paardenvlees not done; de laatste paardenslachterijen worden door politieke en milieuactivisten bestookt. Dit noopte de laatste van de drie Belgische paardeslachterijen in de Verenigde Staten in 2007 het bedrijf op te doeken.
• Ook in België en in het noorden van Frankrijk zijn de specifieke paardenbeenhouwerijen aan het verdwijnen. Paardenrookvlees en paardenbiefstuk zijn echter bij de meeste Belgische slagers en supermarkten verkrijgbaar.
• Vilvoorde en de Baksteenkaai aan de Sint-Katelijneplaats (Frans: Place Sainte Catherine) in Brussel waren ooit beroemd om hun restaurants waar een paardenbiefstuk gegeten kon worden. In Vilvoorde zijn er thans nog een tweetal restaurants gespecialiseerd in paardenbiefstuk.
• In Japan wordt paardenvlees wel als shashimi gegeten: rauw en dun gesneden met sojasaus.
• In de centraal Aziatische landen zoals Mongolië, Kazachstan en Kirgizië, waar het paard nog tot het dagelijks leven behoort, is het eten van paardenvlees niets ongewoons.

Eén spreekwoord bevat `paardenvlees`

1) paardenvlees gegeten hebben (=erg wild (woelig) zijn)